ایمپلنت دیجیتال یکی از جدیدترین و پیشرفته ترین روش‌های جایگزینی دندان‌های از دست رفته است که دقت، سرعت و کیفیت درمان را به سطح بالاتری ارتقا داده است. در این روش، از فناوری‌های دیجیتال مانند اسکن سه بعدی، طراحی کامپیوتری برای برنامه‌ریزی دقیق کاشت ایمپلنت استفاده می‌شود. این تکنیک باعث می‌شود که فرآیند درمان با کمترین میزان خطا و بالاترین سطح هماهنگی با ساختار دهان و فک انجام شود.
ایمپلنت دیجیتال چیست؟
ایمپلنت دیجیتال روشی پیشرفته در دندانپزشکی است که با استفاده از تکنولوژی های دیجیتال مانند اسکن سه بعدی، نرم‌افزارهای طراحی برای جراحی انجام می‌شود. این روش امکان برنامه ریزی دقیق محل، زاویه و عمق ایمپلنت را پیش از جراحی فراهم می‌کند و با کاهش میزان برش در لثه، درد و زمان بهبودی را به حداقل می‌رساند. ایمپلنت دیجیتال دقت بالاتر، نتایج پیش‌بینی پذیرتر و تجربه راحت تری برای مراجعه کننده نسبت به روش های سنتی جراحی ایمپلنت ارائه می‌دهد.
ایمپلنت دیجیتال چه تفاوتی با ایمپلنت معمولی دارد؟
ایمپلنت دیجیتال و ایمپلنت معمولی از نظر هدف نهایی مشابه هستند، اما در فرآیند اجرا و تکنولوژی به کاررفته تفاوت های اساسی دارند. در زیر به تفاوت های این دو روش اشاره شده است:
روش برنامه‌ریزی و طراحی
· ایمپلنت دیجیتال: از فناوری‌های تصویربرداری پیشرفته مانند اسکن سه‌بعدی و نرم‌افزارهای طراحی دیجیتال برای شبیه سازی و برنامه ریزی دقیق استفاده می‌شود. موقعیت، زاویه و عمق ایمپلنت پیش از عمل به طور کامل برنامه ریزی می‌شود.
· ایمپلنت معمولی: برنامه‌ریزی بیشتر بر اساس تصاویر دوبعدی و معاینه بالینی انجام می‌شود که دقت کمتری نسبت به روش دیجیتال دارد.
فرآیند جراحی
· ایمپلنت دیجیتال: جراحی با استفاده از گایدهای جراحی که با پرینترهای سه بعدی تولید شده‌اند، انجام می‌شود. این برنامه به دندانپزشک کمک می‌کنند تا ایمپلنت را با دقت بالا و کمترین میزان برش در لثه قرار دهد.
· ایمپلنت معمولی: جراحی به صورت دستی و با اتکا به تجربه دندانپزشک انجام می‌شود که نیاز به برش بیشتری در لثه داشته باشد.
زمان درمان
· ایمپلنت دیجیتال: به دلیل استفاده از تکنولوژی پیشرفته، زمان جراحی و بهبودی کوتاه‌تر است.
· ایمپلنت معمولی: فرآیند زمان بیشتری میبرد و به جلسات بیشتری نیاز می‌باشد.
هزینه
· ایمپلنت دیجیتال: به دلیل استفاده از تجهیزات پیشرفته و تکنولوژی های دیجیتال، هزینه آن بالاتر است.
· ایمپلنت معمولی: هزینه کمتری نسبت به ایمپلنت دیجیتال دارد.
مزایای ایمپلنت دیجیتال نسبت به روش‌های سنتی
ایمپلنت دیجیتال نسبت به روش های سنتی دارای مزایای متعددی است که در ادامه توضیح خواهیم داد.
دقت بالاتر در اندازه‌گیری و طراحی
در ایمپلنت دیجیتال، از فناوری های پیشرفته ای مانند اسکن سه‌بعدی و نرم‌افزارهای طراحی دیجیتال استفاده می‌شود که امکان اندازه‌گیری دقیق ساختار دهان و دندان را فراهم می‌کند. این دقت بالا باعث می‌شود ایمپلنت به صورت کاملا هماهنگ با فک فرد طراحی شود و نتیجه ای دقیق به دست آید.
کاهش خطاهای انسانی
استفاده از ابزارهای دیجیتال در فرآیند برنامه‌ریزی و جراحی، احتمال بروز خطاهای ناشی اشتباه انسانی را به حداقل می‌رساند. نرم‌افزارهای برنامه ریزی جراحی از پیش طراحی شده تضمین می‌کنند که ایمپلنت دقیقا در جای درست قرار گیرد.
افزایش سرعت فرایند درمان
با بهره گیری از فناوری دیجیتال، مراحل مختلف درمان مانند طراحی، جراحی و ساخت پروتز دندان با سرعت بیشتری انجام می‌شود. کاهش زمان جراحی و تعداد جلسات مورد نیاز باعث می‌شود فرد سریع به نتیجه دلخواه برسد.
نتایج طبیعی‌تر و ظاهری زیباتر
طراحی دیجیتال امکان هماهنگی دقیق ایمپلنت با ساختار طبیعی دندان ها و فک فرد را فراهم می‌کند. این دقت باعث می‌شود که نتیجه نهایی از نظر ظاهر بسیار طبیعی و زیبا باشد و با دیگر دندان های مراجعه کننده به طور کامل همخوانی داشته باشد.
مراحل انجام ایمپلنت دیجیتالی
در مرحله ابتدایی دندانپزشک وضعیت دهان، دندان ها و لثه را ارزیابی می‌کند. همچنین، اگر فرد نیاز به درمان های تکمیلی مانند پیوند استخوان داشته باشد، در این مرحله برنامه ریزی می‌شود. از فناوری های پیشرفته مانند اسکن سه‌بعدی و اسکن داخل دهانی برای تهیه تصاویر دقیق از ساختار دهان و فک استفاده می‌شود. این تصاویر برای طراحی ایمپلنت و برنامه ریزی دقیق جراحی به کار می‌روند. با استفاده از نرم‌افزارهای مخصوص، محل، زاویه و عمق ایمپلنت به طور دقیق تعیین می‌شود. این طراحی به دندانپزشک کمک می‌کند تا برنامه جراحی را با دقت بالا شبیه سازی کند.
برنامه جراحی که با استفاده از پرینتر سه بعدی تولید می‌شود، نقش کلیدی در هدایت دندانپزشک برای قرار دادن دقیق ایمپلنت در محل از پیش تعیین شده دارد. در مرحله بعدی، بدون نیاز به برش های گسترده، ایمپلنت در محل مناسب در استخوان فک قرار می‌گیرد. این روش کم تهاجمی باعث کاهش درد و زمان بهبودی می‌شود. پس از جراحی، ایمپلنت نیاز به چند هفته تا چند ماه زمان دارد تا با استخوان فک جوش بخورد و پایه‌ای محکم برای تاج دندان ایجاد شود. در مرحله نهایی، تاج دندان که از قبل به صورت دیجیتال طراحی شده و با ساختار دندان های فرد هماهنگ است، بر روی ایمپلنت قرار می‌گیرد. این تاج از جنس سرامیک یا مواد مشابه ساخته می‌شود تا ظاهری طبیعی داشته باشد.
چه کسانی کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت دیجیتال هستند؟
· افرادی که به دلیل آسیب، پوسیدگی یا بیماری های لثه یک یا چند دندان خود را از دست داده‌اند و به دنبال جایگزینی دائمی هستند.
· افرادی که تراکم و حجم کافی استخوان در فک خود دارند، گزینه های ایده‌آلی برای ایمپلنت هستند. البته در صورت کمبود استخوان، می‌توان از روش هایی مانند پیوند استخوان برای آماده سازی استفاده کرد.
· افرادی که از نظر جسمی سالم هستند و بیماری های مزمن کنترل نشده مانند دیابت پیشرفته یا اختلالات سیستم ایمنی ندارند، گزینه های بهتری برای این روش هستند.
· ایمپلنت دیجیتال به دلیل دقت بالا و کم‌تهاجمی بودن، برای افرادی که از جراحی های پیچیده یا دردناک نگران هستند، مناسب است.
· کسانی که می‌خواهند درمان سریع و با کمترین تعداد جلسات انجام شود، ایمپلنت دیجیتال گزینه مناسبی برای آن ها است.
ایمپلنت دیجیتال چقدر زمان میبرد؟
مدت زمان انجام ایمپلنت دیجیتال بسته به شرایط فرد متفاوت است اما به طور کلی این روش نسبت به ایمپلنت سنتی سریع است. مراحل طراحی و برنامه ریزی دیجیتال با استفاده از اسکن سه بعدی و نرم‌افزارهای پیشرفته به سرعت انجام می‌شود و جراحی نیز به دلیل کم تهاجمی بودن و استفاده از گاید جراحی، در یک جلسه و طی یک تا دو ساعت تکمیل می‌شود. با این حال، مرحله بهبود و جوش خوردن ایمپلنت با استخوان فک بین ۶ تا ۱۲ هفته زمان میبرد. پس از آن، تاج دندان در یک جلسه دیگر نصب می‌شود. در مجموع، کل فرآیند بین ۲ تا ۴ ماه طول می‌کشد.
آیا ایمپلنت دیجیتالی درد دارد؟
ایمپلنت دیجیتالی به دلیل نیمه تهاجمی بودن و استفاده از نرم افزار طراحی برای جراحی و میزان دقت زیاد، درد و ناراحتی کمتری نسبت به روش های سنتی دارد. در طول جراحی از بی حسی موضعی استفاده می‌شود، بنابراین فرد در حین عمل دردی احساس نمی‌کند. پس از جراحی، مقداری درد یا التهاب خفیف در محل ایمپلنت وجود خواهد داشت که با مصرف داروهای تجویز شده توسط دندانپزشک به راحتی کنترل می‌شود. به طور کلی، این روش به دلیل دقت بالا و کاهش آسیب به بافت های اطراف، تجربه ای راحت تر و با درد کمتر برای مراجعه کننده فراهم می‌کند.
طول عمر ایمپلنت دیجیتالی
طول عمر ایمپلنت دیجیتالی بسیار بالا است و در صورت رعایت بهداشت دهان و دندان و مراقبت های مناسب دائمی می‌باشد. جنس ایمپلنت ها از تیتانیوم یا زیرکونیا است که بسیار مقاوم و زیست سازگار هستند و به خوبی با استخوان فک جوش می‌خورند. با این حال، عوامل مختلفی مانند سلامت عمومی ، کیفیت استخوان فک، مهارت دندانپزشک و رعایت توصیه های مراقبتی مانند مسواک زدن، استفاده از نخ دندان و معاینات منظم بر طول عمر ایمپلنت تأثیرگذار هستند. به طور کلی، ایمپلنت دیجیتالی به دلیل دقت بالا در طراحی و قرارگیری، نسبت به روش های سنتی ماندگاری بیشتری دارد.
عوارض ایمپلنت دیجیتال دندان
· درد و التهاب: پس از جراحی فرد درد یا تورم خفیفی را تجربه می‌کند که با داروهای تجویز شده کنترل می‌شود.
· عفونت: اگر بهداشت دهان و دندان رعایت نشود یا جراحی در شرایط استریل انجام نگیرد، خطر عفونت وجود دارد.
· آسیب به بافت های اطراف: اگرچه در روش دیجیتال این خطر کمتر است، اما در موارد نادر به عصب ها، سینوس ها یا لثه آسیب وارد می‌شود.
· عدم جوش خوردن ایمپلنت: در برخی موارد نادر، ایمپلنت به استخوان فک جوش نمی‌خورد ، که نیاز به تعویض یا اصلاح دارد.
· حساسیت یا آلرژی: در موارد بسیار نادر، برخی افراد به مواد به‌کاررفته در ایمپلنت مانند تیتانیوم حساسیت نشان می‌دهند.
· شکست ایمپلنت دیجیتال: اگر فشار بیش از حد به ایمپلنت وارد شود یا استخوان کافی برای حمایت از آن وجود نداشته باشد، احتمال شکست ایمپلنت وجود دارد.
نتیجه گیری: ایمپلنت دیجیتالی بهتر است یا معمولی؟
ایمپلنت دیجیتالی به دلیل دقت بالاتر در طراحی و برنامه‌ریزی، میزان تهاجم کمتر و سرعت بیشتر در انجام جراحی، از ایمپلنت معمولی برتری دارد. استفاده از تکنولوژی های پیشرفته مانند اسکن سه‌بعدی و گاید جراحی، خطر خطاهای انسانی را کاهش می‌دهد و نتایج پیش‌بینی‌پذیرتری ارائه می‌دهد. همچنین، بهبودی سریع تر و درد کمتر از مزایای دیگر این روش است. با این حال، ایمپلنت دیجیتالی هزینه بیشتری دارد و برای افرادی که به دقت بالا و سرعت درمان اهمیت می‌دهند، گزینه بهتری است. در مقابل، ایمپلنت معمولی هزینه کمتری دارد و برای افرادی که به دنبال یک روش سنتی و بدون استفاده از تکنولوژی های پیچیده هستند، مناسب می‌باشد. در نهایت، انتخاب بهترین روش به شرایط فردی و نیازهای مراجعه کننده، بستگی دارد.